یک آشکارساز دود، دستگاهی است که دود را حس می کند و معمولا علامتی برای آتش سوزی است. دستگاه های ایمنی تجاری، به عنوان بخشی از یک سیستم اعلام حریق، یک سیگنال را به یک کنترل پانل هشدار آتش نشان می دهند، در حالی که آشکارسازهای دود خانگی، که همچنین به عنوان هشدار دهنده دود شناخته می شوند، معمولا زنگ قابل شنیدن یا زنگی بصری را از خود آشکارساز به صدا در می آورند.
آشکارسازهای دود در محوطه های پلاستیکی که معمولا به عنوان یک دیسک در حدود 150 میلی متر در قطر و 25 میلی متر ضخامت دارد قرار می گیرند، اما شکل و اندازه آن متفاوت است. دود را می توان به صورت اپتیکی (فوتوالکتریک) یا فیزیکی (یونیزاسیون) تشخیص داد. آشکارسازها می توانند از هر دو روش یا هر دو استفاده کنند. آلارم های حساس می تواند برای تشخیص و بنابراین جلوگیری از سیگار کشیدن در مناطقی که ممنوع است استفاده شود. آشکارسازهای دود در ساختمان های بزرگ تجاری، صنعتی و مسکونی معمولا توسط یک سیستم اعلام حریق مرکزی طراحی می شوند که توسط برق ساختمان با باتری پشتیبان طراحی شده است. آشکارسازهای دود داخلی از واحدهای باتری واحد، به چندین واحد متصل شده با منبع تغذیه با باتری پشتیبان محدوده می شوند.
